Filmoterapia

   ,,Nietykalni''  Ten film znaja już chyba wszyscy a jeśli nie to czas to nadrobić ! 

  ps. film oparty na faktach. (według  mnie filmy oparte na faktach sa najlepsze :)

Fabuła:

Młody i bogaty mężczyzna zostaje inwalidą w wyniku wypadku na paralotni. Zaczynają się poszukiwania odpowiedniego kandydata na całodobowego opiekuna pana Philippe’a. Zostaje nim Driss, młody chłopak z przedmieścia. został on wybrany ponieważ w przeciwieństwie do reszty kandydatów nie okazywał litości, był sobą co bardzo spodobało się Phiillippe. Od tej pory mężczyźni bardzo lubią spędzać czas ze sobą, aż w końcu bardzo się zaprzyjaźniają.  Opiekun jest autentyczny i nie podlizuje się swojemu pracodawcy czym zaskarbia sobie sympatię także  innych mieszkańców. Traktuje swego ,,podopiecznego’’ jak każdego człowieka, zabiera w miejsca, gdzie inny opiekun nawet by o tym nie pomyślał.

dla kogo:

- którzy borykają się z depresją/ niepełnosprawnych/ dla młodzieży mającej problemy z empatią/ dla tych, którzy nie wierzą w idealna przyjaźń

problemy jakie film porusza:

- przyjaźń, kalectwo, depresja, toleancja, samotność

refleksja:

-opiekun swoim zachowaniem łamie wszelkie stereotypy dotyczące ludzi niepełnosprawnych, sparaliżowanych.

-zachowanie opiekuna jest ekscentryczne ale dowodzi, że właśnie to podoba się ludziom uwięzionym na wózkach inwalidzkich.

Ludzie ci potrzebują korzystać z życia tak jak każdy , a nie siedzieć w  czterech ścianach i umartwiać się nad swoim losem. Potrzebują czuć świat jak największą ilością bodźców, patrzeć na barwy tęczy, wąchać wiosenne kwiaty, słuchać muzyki, żartować. Tęsknią często  za świeżym powietrzem, dotykiem drugiego człowieka, za rozmową, widokiem  gwiazd na niebie i za szczerym  uśmiechem

- film  przypomina też, że ktoś kto jest chory, pod ciągła opieką innego, tez ma prawo do intymności

-doskonała opowieść o przyjaźni, takiej prawdziwej ,, na dobre i złe’’

- ukazany jest też podział klasowy, który nie był przeszkodą w relacjach z druga osobą

- doskonały przekaźnik wartości

- znakomicie obrazuje powiedzenie :              ,,Przyjaźń powiększa szczęście i pomniejsza nieszczęście, podwajając naszą radość, dzieląc na pół smutek''.

                           Znacie ten film? a moze słyszeliście juz o nim? to bardzo dobrze! bo jest świetny !

fabuła:

Opowieść o dziewczynie , która w młodości była izolowana i pozbawiona przez rodziców zabaw i przyjaciół ( w obawie o jej zdrowie) Kiedy dorasta postanawia wyjechać do innego miasta. Tam poznaje nowych ludzi. A za sprawą tajemniczego pudełeczka jej życie zaczyna nabierać tępa. Odnajduje właściciela znaleziska . Szczęście właściciela sprawia ze jej serce nagle pęka. Widząc jego wzruszenie i łzy  cos się w Amelii przełamuje.Sytuacja ta sprawia iż zaczyna inaczej patrzeć na swoje życie, ludzi. Pomagając innym odnajduje w sobie siłę. Bierze los w swoje ręce a jej życie nabiera barw i  zmienia się… na lepsze.

jakie problemy porusza: depresja, samotność,miłość, walka o szczęście, altruizm, nerwica natręctw, nieśmiałość, odwaga, lęk społeczny, brak wiary w siebie, dążenie do celu.

dla kogo: dla ludzi z depresją, szukających sensu w życiu, zagubionych, zlęknionych i samotnych

Film zaspokaja nasze potrzeby, sprzyja relaksacji, jej w nim dużo śmiesznych momentów ;) 

nawet jeśli w życiu nie było nam łatwo zawsze możemy to zmienić. Zmiana na lepsze przyjdzie ale nie wtedy gdy będziemy na nią czekać, musimy działać, wziąć los w swoje ręce. Bo ,,nigdy nie jest za późno by stać się kimś lepszym’’.

-pomagając innym możemy odnaleźć sens życia.

 - sama muzyka (ścieżka dźwiękowa w stylu retro)  i piękne zdjęcia (na pochwałę zasługuje doskonała scenografia , a w szczególności niesamowita sceneria Paryża, które dodatkowo cieszą oko widza) mogą pełnić rolę terapeutyczną

-wychodząc do ludzi możemy odnaleźć szczęście i miłość.

A teraz pora na filmy ! ;) kiedyś nie przywiązywałam wagi do flimów , uważałam je za stratę czasu, ale się myliłam.... podczas szkolenia na instruktora arteterapii dowiedziałam się o filmoterapii , o tym jak film może na nas wpłynąć... i wpływa ;) piszę z doświadczenia. Wiele razy oglądanie dobrych filmów zmieniło moje nastawienie do klku kwestii, pomogło mi w rozwiązaniu i zrozumieniu niektórych problemów. Polecam i Wam tę formę terapii jest przyjemna i bardzo pomocna ;)

                            Film : ,,Miłość Larsa''

4444

Fabuła: Młody mężczyzna mieszka samotnie w garażu starszego brata. Jest  zamknięty w sobie, wycofany ale też bardzo sympatyczny. Życie dzieli między pracą a niedzielnymi wizytami w kościele. Pogrążony w swej samotności zaczyna chorować psychicznie, ma urojenia. Pewnego dnia zakochuje się w …. manekinie. W  lalce odnajduje miłość i upragnione uczucie. Bardzo się do niej przywiązuje. Prawdopodobnie przyczyną jego choroby jest samotność i  ciężki bagaż doświadczeń.

Problemy jakie film porusza: samotność, choroba psychiczna, przyjaźń, tolerancja, pomoc innym w zdrowieniu, utrata bliskiej osoby.

Dla kogo?

Dla ludzi bardzo samotnych, którzy ukrywają przed innymi swoje problemy, dla ludzi  którzy nie proszą o pomoc. Dla rodzin osób chorych psychicznie.